brigantină
See also: brigantina and brigantína
Romanian
Etymology
Borrowed from French brigantine.
Noun
brigantină f (plural brigantine)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | brigantină | brigantina | brigantine | brigantinele | |
| genitive-dative | brigantine | brigantinei | brigantine | brigantinelor | |
| vocative | brigantină, brigantino | brigantinelor | |||