Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *brьněti.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈbr̩ɲi̯ɛci/
- IPA(key): (15th CE) /ˈbr̩ɲɛci/
Verb
brněti impf
- to resound
- to rattle
Conjugation
Conjugation of brněti (class III)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| brněti
|
brnět
|
brněnie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
brňu |
brnívě (-va) |
brním (-me/-my)
|
— |
brňvě, brnivě (-va) |
brňme, brnim (-me/-my)
|
| 2nd person
|
brníš |
brníta |
brníte
|
brň, brni |
brňta, brnita |
brňte, brnite
|
| 3rd person
|
brní |
brníta |
brnie
|
brň, brni |
brňta, brnita |
brňte, brnite
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
brněch |
brněchově (-va) |
brněchom (-me/-my)
|
brniech |
brniechově (-va) |
brniechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
brně |
brněsta (-šta) |
brněste (-šte)
|
brnieše |
brniešta (-sta) |
brniešte (-ste)
|
| 3rd person
|
brně |
brněsta (-šta) |
brněchu
|
brnieše |
brniešta (-sta) |
brniechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
brněl
|
brněla
|
brněli
|
—
|
—
|
—
|
| Feminine
|
brněla
|
brněle
|
brněly
|
—
|
—
|
—
|
| Neuter
|
brnělo
|
brněle
|
brněla
|
—
|
—
|
—
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
brně
|
brniece
|
brněv
|
brněvše
|
| Feminine
|
brnieci
|
brněvši
|
| Neuter
|
brně, brnieci
|
brněv, brněvši
|
Note: This table shows the most common forms of brněti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
Further reading