bromium

Dutch

Etymology

Probably borrowed from Latin brōmium.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbroː.mi.ʏm/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bro‧mi‧um

Noun

bromium n (uncountable)

  1. (now rare) bromine
    Synonym: broom

Latin

Chemical element
Br
Previous: selenium (Se)
Next: crypton (Kr)

Pronunciation

Noun

brōmium n (genitive brōmiī); second declension

  1. (New Latin) bromine (chemical element 35)

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative brōmium brōmia
genitive brōmiī brōmiōrum
dative brōmiō brōmiīs
accusative brōmium brōmia
ablative brōmiō brōmiīs
vocative brōmium brōmia