brottmål

Swedish

Etymology

Compound of brott (crime) +‎ mål (court case).

Noun

brottmål n

  1. (law) criminal case
    Antonym: tvistemål

Declension

Declension of brottmål
nominative genitive
singular indefinite brottmål brottmåls
definite brottmålet brottmålets
plural indefinite brottmål brottmåls
definite brottmålen brottmålens

Derived terms

Further reading

Anagrams