bruneus
Latin
Etymology
Variant of brūnus. Compare eburnus/eburneus and caerulus/caeruleus.
Adjective
brūneus (feminine brūnea, neuter brūneum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | brūneus | brūnea | brūneum | brūneī | brūneae | brūnea | |
| genitive | brūneī | brūneae | brūneī | brūneōrum | brūneārum | brūneōrum | |
| dative | brūneō | brūneae | brūneō | brūneīs | |||
| accusative | brūneum | brūneam | brūneum | brūneōs | brūneās | brūnea | |
| ablative | brūneō | brūneā | brūneō | brūneīs | |||
| vocative | brūnee | brūnea | brūneum | brūneī | brūneae | brūnea | |