brunnskar
Swedish
Etymology
Compound of brunn + -s- + kar.
Noun
brunnskar n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | brunnskar | brunnskars |
| definite | brunnskaret | brunnskarets | |
| plural | indefinite | brunnskar | brunnskars |
| definite | brunnskaren | brunnskarens |