brunst
See also: Brunst
Danish
Etymology
From Middle Low German brunst
Noun
brunst c (singular definite brunsten, plural indefinite brunster)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | brunst | brunsten | brunster | brunsterne |
| genitive | brunsts | brunstens | brunsters | brunsternes |
Related terms
- brunstig (“in heat, rutting”)
Swedish
Etymology
From Middle Low German brunst
Noun
brunst c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | brunst | brunsts |
| definite | brunsten | brunstens | |
| plural | indefinite | brunster | brunsters |
| definite | brunsterna | brunsternas |
Related terms
- brunstig (“in heat, rutting”)