brzęk

See also: Brzęk

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbʐɛŋk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛŋk
  • Syllabification: brzęk

Etymology 1

Deverbal from brzęczeć.

Noun

brzęk m inan

  1. clank, clink, tinkle (sound)
  2. twang (sound of a vibrating string)
  3. buzz, hum, humming (of insects)
Declension
Declension of brzęk
singular plural
nominative brzęk brzęki
genitive brzęku brzęków
dative brzękowi brzękom
accusative brzęk brzęki
instrumental brzękiem brzękami
locative brzęku brzękach
vocative brzęku brzęki
Synonyms
  • (sound): brzękanie, brzęknięcie, pobrzęk
adjective
  • brzękliwy
adverb
  • brzękliwie
nouns
  • brzękadełko
  • brzękadło
  • brzękanie
  • brzękliwość
  • brzęknięcie
verbs

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *berkъ.

Noun

brzęk m inan

  1. wild service tree, chequer tree (Sorbus torminalis)
    Synonyms: bereka, brekinia, jarząb brekinia
Declension
Declension of brzęk
singular plural
nominative brzęk brzęki
genitive brzęku brzęków
dative brzękowi brzękom
accusative brzęk brzęki
instrumental brzękiem brzękami
locative brzęku brzękach
vocative brzęku brzęki

Further reading

  • brzęk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brzęk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.