buńczuczny
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /buɲˈt͡ʂut͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ut͡ʂnɘ
- Syllabification: buń‧czucz‧ny
Adjective
buńczuczny (comparative buńczuczniejszy, superlative najbuńczuczniejszy, derived adverb buńczucznie)
- bellicose, impertinent, impudent, warlike
- Synonyms: pewny siebie, zawadiacki, zuchwały
- (archaic) having the right to use a bunchuk as a sign of authority
Declension
Declension of buńczuczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | buńczuczny | buńczuczna | buńczuczne | buńczuczni | buńczuczne | |
| genitive | buńczucznego | buńczucznej | buńczucznego | buńczucznych | ||
| dative | buńczucznemu | buńczucznej | buńczucznemu | buńczucznym | ||
| accusative | buńczucznego | buńczuczny | buńczuczną | buńczuczne | buńczucznych | buńczuczne |
| instrumental | buńczucznym | buńczuczną | buńczucznym | buńczucznymi | ||
| locative | buńczucznym | buńczucznej | buńczucznym | buńczucznych | ||
Derived terms
noun
- buńczuczność
Related terms
noun
Further reading
- buńczuczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- buńczuczny in Polish dictionaries at PWN