buiecime

Romanian

Etymology

From buiac +‎ -ime.

Noun

buiecime f (plural buiecimi)

  1. vanity (excessive pride)

Declension

Declension of buiecime
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative buiecime buiecimea buiecimi buiecimile
genitive-dative buiecimi buiecimii buiecimi buiecimilor
vocative buiecime, buiecimeo buiecimilor

References

  • buiecime in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN