buiging

Dutch

Etymology

From buigen (to bow) +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbœy̯ɣɪŋ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bui‧ging
  • Rhymes: -œy̯ɣɪŋ

Noun

buiging f (plural buigingen, diminutive buiginkje n)

  1. bow, kowtow
  2. (linguistics) declension
    Synonym: verbuiging

Derived terms

  • buigingsklasse
  • buigingsuitgang