buitengewoon

Dutch

Etymology

From buiten- +‎ gewoon.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌbœy̯.tə(n).ɣəˈʋoːn/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bui‧ten‧ge‧woon
  • Rhymes: -oːn

Adjective

buitengewoon (comparative buitengewoner, superlative buitengewoonst)

  1. extraordinary

Declension

Declension of buitengewoon
uninflected buitengewoon
inflected buitengewone
comparative buitengewoner
positive comparative superlative
predicative/adverbial buitengewoon buitengewoner het buitengewoonst
het buitengewoonste
indefinite m./f. sing. buitengewone buitengewonere buitengewoonste
n. sing. buitengewoon buitengewoner buitengewoonste
plural buitengewone buitengewonere buitengewoonste
definite buitengewone buitengewonere buitengewoonste
partitive buitengewoons buitengewoners —

Adverb

buitengewoon

  1. extraordinarily, extremely, very (used as an intensifier)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.