buitentijds

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbœy̯.tə(n)ˈtɛi̯ts/
  • Hyphenation: bui‧ten‧tijds

Etymology 1

From buiten +‎ tijd +‎ -s.

Adverb

buitentijds

  1. (obsolete) outside regular or stipulated hours

Etymology 2

From buiten +‎ tijd +‎ -s.

Adjective

buitentijds (not comparable)

  1. (uncommon) timeless, ageless, eternal
Declension
Declension of buitentijds
uninflected buitentijds
inflected buitentijdse
comparative —
positive
predicative/adverbial buitentijds
indefinite m./f. sing. buitentijdse
n. sing. buitentijds
plural buitentijdse
definite buitentijdse
partitive buitentijds
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.