bujnąć

Polish

Etymology

From bujać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbuj.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ujnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: buj‧nąć

Verb

bujnąć pf (imperfective bujać)

  1. (transitive) to swing, to rock
  2. (reflexive with się) to swing, to sway

Conjugation

Conjugation of bujnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bujnąć
future tense 1st bujnę bujniemy
2nd bujniesz bujniecie
3rd bujnie bujną
impersonal bujnie się
past tense 1st bujnąłem,
-(e)m bujnął 		bujnęłam,
-(e)m bujnęła 		bujnęłom,
-(e)m bujnęło 		bujnęliśmy,
-(e)śmy bujnęli 		bujnęłyśmy,
-(e)śmy bujnęły
2nd bujnąłeś,
-(e)ś bujnął 		bujnęłaś,
-(e)ś bujnęła 		bujnęłoś,
-(e)ś bujnęło 		bujnęliście,
-(e)ście bujnęli 		bujnęłyście,
-(e)ście bujnęły
3rd bujnął bujnęła bujnęło bujnęli bujnęły
impersonal bujnięto
conditional 1st bujnąłbym,
bym bujnął 		bujnęłabym,
bym bujnęła 		bujnęłobym,
bym bujnęło 		bujnęlibyśmy,
byśmy bujnęli 		bujnęłybyśmy,
byśmy bujnęły
2nd bujnąłbyś,
byś bujnął 		bujnęłabyś,
byś bujnęła 		bujnęłobyś,
byś bujnęło 		bujnęlibyście,
byście bujnęli 		bujnęłybyście,
byście bujnęły
3rd bujnąłby,
by bujnął 		bujnęłaby,
by bujnęła 		bujnęłoby,
by bujnęło 		bujnęliby,
by bujnęli 		bujnęłyby,
by bujnęły
impersonal bujnięto by
imperative 1st niech bujnę bujnijmy
2nd bujnij bujnijcie
3rd niech bujnie niech bujną
passive adjectival participle bujnięty bujnięta bujnięte bujnięci bujnięte
anterior adverbial participle bujnąwszy
verbal noun bujnięcie

Further reading

  • bujnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bujnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.