buklagar
Ido
Etymology
Verb
buklagar (present tense buklagas, past tense buklagis, future tense buklagos, imperative buklagez, conditional buklagus)
- to buckle
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | buklagar | buklagir | buklagor | ||||
| tense | buklagas | buklagis | buklagos | ||||
| conditional | buklagus | — | — | ||||
| imperative | buklagez | — | — | ||||
| adjective active participle | buklaganta | buklaginta | buklagonta | ||||
| adverbial active participle | buklagante | buklaginte | buklagonte | ||||
| nominal active participle |
singular | buklaganto | buklaginto | buklagonto | |||
| plural | buklaganti | buklaginti | buklagonti | ||||
| adjective passive participle | buklagata | buklagita | buklagota | ||||
| adverbial passive participle | buklagate | buklagite | buklagote | ||||
| nominal passive participle |
singular | buklagato | buklagito | buklagoto | |||
| plural | buklagati | buklagiti | buklagoti | ||||
Antonyms
- desbuklagar (“to unbuckle”)