buniță

Romanian

Etymology

From bună +‎ -iță.

Noun

buniță f (plural bunițe)

  1. grandmother

Declension

Declension of buniță
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative buniță bunița bunițe bunițele
genitive-dative bunițe buniței bunițe bunițelor
vocative buniță, bunițo bunițelor