burgerlijk

Dutch

Etymology

From burger +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbʏr.ɣər.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bur‧ger‧lijk

Adjective

burgerlijk (comparative burgerlijker, superlative burgerlijkst)

  1. civil, civic
  2. bourgeois
    Synonym: bourgeois
  3. untitled (not of noble descent)
  4. (derogatory) dull, unfashionable and narrow-minded in a characteristically middle-class way

Declension

Declension of burgerlijk
uninflected burgerlijk
inflected burgerlijke
comparative burgerlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial burgerlijk burgerlijker het burgerlijkst
het burgerlijkste
indefinite m./f. sing. burgerlijke burgerlijkere burgerlijkste
n. sing. burgerlijk burgerlijker burgerlijkste
plural burgerlijke burgerlijkere burgerlijkste
definite burgerlijke burgerlijkere burgerlijkste
partitive burgerlijks burgerlijkers —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.