burghiuț

Romanian

Etymology

From burghiu +‎ -uț.

Noun

burghiuț n (plural burghiuțe)

  1. diminutive of burghiu

Declension

Declension of burghiuț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative burghiuț burghiuțul burghiuțe burghiuțele
genitive-dative burghiuț burghiuțului burghiuțe burghiuțelor
vocative burghiuțule burghiuțelor