burghiuț
Romanian
Etymology
Noun
burghiuț n (plural burghiuțe)
- diminutive of burghiu
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | burghiuț | burghiuțul | burghiuțe | burghiuțele | |
| genitive-dative | burghiuț | burghiuțului | burghiuțe | burghiuțelor | |
| vocative | burghiuțule | burghiuțelor | |||