burnuz
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish [script needed] (burnuz).
Noun
burnuz n (plural burnuze)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | burnuz | burnuzul | burnuze | burnuzele | |
| genitive-dative | burnuz | burnuzului | burnuze | burnuzelor | |
| vocative | burnuzule | burnuzelor | |||