butucar

Romanian

Etymology

From butuc +‎ -ar.

Noun

butucar m (plural butucari)

  1. sylviculturist, forester

Declension

Declension of butucar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative butucar butucarul butucari butucarii
genitive-dative butucar butucarului butucari butucarilor
vocative butucarule butucarilor

References

  • butucar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN