cáilíocht

Irish

Etymology

From cáiligh +‎ -acht.

Pronunciation

  • (Munster) IPA(key): /kˠɑːˈlʲiəxtˠ/
  • (Connacht) IPA(key): /ˈkˠɑːlʲiəxtˠ/
  • (Ulster) IPA(key): /ˈkˠaːlʲiːaxtˠ/

Noun

cáilíocht f (genitive singular cáilíochta, nominative plural cáilíochtaí)

  1. quality
  2. disposition, temperament
    Tá cáilíocht shocair aige.
    He has a quiet disposition.
  3. qualification
    Sin an chaoi ar bhain sé cáilíocht amach an cúrsa dó féin.
    He qualified himself for the course.
    na cáilíochtaí atá riachtanach ― the necessary qualifications

Declension

Declension of cáilíocht (third declension)
bare forms
singular plural
nominative cáilíocht cáilíochtaí
vocative a cháilíocht a cháilíochtaí
genitive cáilíochta cáilíochtaí
dative cáilíocht cáilíochtaí
forms with the definite article
singular plural
nominative an cháilíocht na cáilíochtaí
genitive na cáilíochta na gcáilíochtaí
dative leis an gcáilíocht
don cháilíocht 		leis na cáilíochtaí

Derived terms

Mutation

Mutated forms of cáilíocht
radical lenition eclipsis
cáilíocht cháilíocht gcáilíocht

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.