címszavaink
Hungarian
Etymology
From the címszav- stem of címszó + -aink (possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡siːmsɒvɒjiŋk]
- Hyphenation: cím‧sza‧va‧ink
Noun
címszavaink
- first-person plural multiple-possession possessive of címszó
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | címszavaink |
| accusative | — | címszavainkat |
| dative | — | címszavainknak |
| instrumental | — | címszavainkkal |
| causal-final | — | címszavainkért |
| translative | — | címszavainkká |
| terminative | — | címszavainkig |
| essive-formal | — | címszavainkként |
| essive-modal | — | címszavainkul |
| inessive | — | címszavainkban |
| superessive | — | címszavainkon |
| adessive | — | címszavainknál |
| illative | — | címszavainkba |
| sublative | — | címszavainkra |
| allative | — | címszavainkhoz |
| elative | — | címszavainkból |
| delative | — | címszavainkról |
| ablative | — | címszavainktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | címszavainké |
| non-attributive possessive – plural |
— | címszavainkéi |