cóireáil
Irish
Etymology
cóir (“proper condition”) + -áil
Pronunciation
Verb
cóireáil (present analytic cóireálann, future analytic cóireálfaidh, verbal noun cóireáil, past participle cóireáilte)
- to treat (care for medicinally or surgically)
Conjugation
conjugation of cóireáil (first conjugation – B)
verbal noun | cóireáil | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
past participle | cóireáilte | |||||||
tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
first | second | third | first | second | third | |||
indicative | ||||||||
present | cóireálaim | cóireálann tú; cóireálair† |
cóireálann sé, sí | cóireálaimid | cóireálann sibh | cóireálann siad; cóireálaid† |
a chóireálann; a chóireálas / a gcóireálann* |
cóireáiltear |
past | chóireáil mé; chóireálas | chóireáil tú; chóireálais | chóireáil sé, sí | chóireálamar; chóireáil muid | chóireáil sibh; chóireálabhair | chóireáil siad; chóireáladar | a chóireáil / ar chóireáil* |
cóireáladh |
past habitual | chóireálainn / gcóireálainn‡‡ | chóireáilteá / gcóireáilteᇇ | chóireáladh sé, sí / gcóireáladh sé, s퇇 | chóireálaimis; chóireáladh muid / gcóireálaimis‡‡; gcóireáladh muid‡‡ | chóireáladh sibh / gcóireáladh sibh‡‡ | chóireálaidís; chóireáladh siad / gcóireálaidís‡‡; gcóireáladh siad‡‡ | a chóireáladh / a gcóireáladh* |
chóireáiltí / gcóireáilt퇇 |
future | cóireálfaidh mé; cóireálfad |
cóireálfaidh tú; cóireálfair† |
cóireálfaidh sé, sí | cóireálfaimid; cóireálfaidh muid |
cóireálfaidh sibh | cóireálfaidh siad; cóireálfaid† |
a chóireálfaidh; a chóireálfas / a gcóireálfaidh* |
cóireálfar |
conditional | chóireálfainn / gcóireálfainn‡‡ | chóireálfá / gcóireálfᇇ | chóireálfadh sé, sí / gcóireálfadh sé, s퇇 | chóireálfaimis; chóireálfadh muid / gcóireálfaimis‡‡; gcóireálfadh muid‡‡ | chóireálfadh sibh / gcóireálfadh sibh‡‡ | chóireálfaidís; chóireálfadh siad / gcóireálfaidís‡‡; gcóireálfadh siad‡‡ | a chóireálfadh / a gcóireálfadh* |
chóireálfaí / gcóireálfa퇇 |
subjunctive | ||||||||
present | go gcóireála mé; go gcóireálad† |
go gcóireála tú; go gcóireálair† |
go gcóireála sé, sí | go gcóireálaimid; go gcóireála muid |
go gcóireála sibh | go gcóireála siad; go gcóireálaid† |
— | go gcóireáiltear |
past | dá gcóireálainn | dá gcóireáilteá | dá gcóireáladh sé, sí | dá gcóireálaimis; dá gcóireáladh muid |
dá gcóireáladh sibh | dá gcóireálaidís; dá gcóireáladh siad |
— | dá gcóireáiltí |
imperative | ||||||||
– | cóireálaim | cóireáil | cóireáladh sé, sí | cóireálaimis | cóireálaigí; cóireálaidh† |
cóireálaidís | — | cóireáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Noun
cóireáil f (genitive singular cóireála, nominative plural cóireálacha)
- treatment (medical care for an illness or injury)
- verbal noun of cóireáil
Declension
|
Mutation
radical | lenition | eclipsis |
---|---|---|
cóireáil | chóireáil | gcóireáil |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- “cóireáil”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cóireáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN