cúigleáil

Irish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

cúigleáil (present analytic cúigleálann, future analytic cúigleálfaidh, verbal noun cúigleáil, past participle cúigleáilte)

  1. cheat (at cards)
  2. embezzle

Conjugation

conjugation of cúigleáil (first conjugation – B)
verbal noun cúigleáil
past participle cúigleáilte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present cúigleálaim cúigleálann tú;
cúigleálair† 		cúigleálann sé, sí cúigleálaimid cúigleálann sibh cúigleálann siad;
cúigleálaid† 		a chúigleálann; a chúigleálas /
a gcúigleálann* 		cúigleáiltear
past chúigleáil mé; chúigleálas chúigleáil tú; chúigleálais chúigleáil sé, sí chúigleálamar; chúigleáil muid chúigleáil sibh; chúigleálabhair chúigleáil siad; chúigleáladar a chúigleáil /
ar chúigleáil* 		cúigleáladh
past habitual chúigleálainn / gcúigleálainn‡‡ chúigleáilteá / gcúigleáilteᇇ chúigleáladh sé, sí / gcúigleáladh sé, s퇇 chúigleálaimis; chúigleáladh muid / gcúigleálaimis‡‡; gcúigleáladh muid‡‡ chúigleáladh sibh / gcúigleáladh sibh‡‡ chúigleálaidís; chúigleáladh siad / gcúigleálaidís‡‡; gcúigleáladh siad‡‡ a chúigleáladh /
a gcúigleáladh* 		chúigleáiltí / gcúigleáilt퇇
future cúigleálfaidh mé;
cúigleálfad 		cúigleálfaidh tú;
cúigleálfair† 		cúigleálfaidh sé, sí cúigleálfaimid;
cúigleálfaidh muid 		cúigleálfaidh sibh cúigleálfaidh siad;
cúigleálfaid† 		a chúigleálfaidh; a chúigleálfas /
a gcúigleálfaidh* 		cúigleálfar
conditional chúigleálfainn / gcúigleálfainn‡‡ chúigleálfá / gcúigleálfᇇ chúigleálfadh sé, sí / gcúigleálfadh sé, s퇇 chúigleálfaimis; chúigleálfadh muid / gcúigleálfaimis‡‡; gcúigleálfadh muid‡‡ chúigleálfadh sibh / gcúigleálfadh sibh‡‡ chúigleálfaidís; chúigleálfadh siad / gcúigleálfaidís‡‡; gcúigleálfadh siad‡‡ a chúigleálfadh /
a gcúigleálfadh* 		chúigleálfaí / gcúigleálfa퇇
subjunctive
present go gcúigleála mé;
go gcúigleálad† 		go gcúigleála tú;
go gcúigleálair† 		go gcúigleála sé, sí go gcúigleálaimid;
go gcúigleála muid 		go gcúigleála sibh go gcúigleála siad;
go gcúigleálaid† 		— go gcúigleáiltear
past dá gcúigleálainn dá gcúigleáilteá dá gcúigleáladh sé, sí dá gcúigleálaimis;
dá gcúigleáladh muid 		dá gcúigleáladh sibh dá gcúigleálaidís;
dá gcúigleáladh siad 		— dá gcúigleáiltí
imperative
– cúigleálaim cúigleáil cúigleáladh sé, sí cúigleálaimis cúigleálaigí;
cúigleálaidh† 		cúigleálaidís — cúigleáiltear

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

Noun

cúigleáil f (genitive singular cúigleála)

  1. verbal noun of cúigleáil
  2. cheating (at cards)
  3. embezzlement

Declension

Declension of cúigleáil (third declension, no plural)
bare forms
singular
nominative cúigleáil
vocative a chúigleáil
genitive cúigleála
dative cúigleáil
forms with the definite article
singular
nominative an chúigleáil
genitive na cúigleála
dative leis an gcúigleáil
don chúigleáil

Mutation

Mutated forms of cúigleáil
radical lenition eclipsis
cúigleáil chúigleáil gcúigleáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.