cúirteoir

Irish

Etymology

From cúirt +‎ -óir.

Noun

cúirteoir m (genitive singular cúirteora, nominative plural cúirteoirí)

  1. courtier, cavalier

Declension

Declension of cúirteoir (third declension)
bare forms
singular plural
nominative cúirteoir cúirteoirí
vocative a chúirteoir a chúirteoirí
genitive cúirteora cúirteoirí
dative cúirteoir cúirteoirí
forms with the definite article
singular plural
nominative an cúirteoir na cúirteoirí
genitive an chúirteora na gcúirteoirí
dative leis an gcúirteoir
don chúirteoir 		leis na cúirteoirí

Mutation

Mutated forms of cúirteoir
radical lenition eclipsis
cúirteoir chúirteoir gcúirteoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.