Turkish
- cünup (dialectal or misspelling)
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish جنب, from Arabic جُنُب (junub).
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʒyˈnyp/, [d͡ʒyˈn̪yp]
- Rhymes: -up
- Hyphenation: cü‧nup
Declension
Declension of cünüp
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
cünüp
|
cünüpler
|
| definite accusative
|
cünübü
|
cünüpleri
|
| dative
|
cünübe
|
cünüplere
|
| locative
|
cünüpte
|
cünüplerde
|
| ablative
|
cünüpten
|
cünüplerden
|
| genitive
|
cünübün
|
cünüplerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübüm
|
cünüplerim
|
| 2nd singular
|
cünübün
|
cünüplerin
|
| 3rd singular
|
cünübü
|
cünüpleri
|
| 1st plural
|
cünübümüz
|
cünüplerimiz
|
| 2nd plural
|
cünübünüz
|
cünüpleriniz
|
| 3rd plural
|
cünüpleri
|
cünüpleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübümü
|
cünüplerimi
|
| 2nd singular
|
cünübünü
|
cünüplerini
|
| 3rd singular
|
cünübünü
|
cünüplerini
|
| 1st plural
|
cünübümüzü
|
cünüplerimizi
|
| 2nd plural
|
cünübünüzü
|
cünüplerinizi
|
| 3rd plural
|
cünüplerini
|
cünüplerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübüme
|
cünüplerime
|
| 2nd singular
|
cünübüne
|
cünüplerine
|
| 3rd singular
|
cünübüne
|
cünüplerine
|
| 1st plural
|
cünübümüze
|
cünüplerimize
|
| 2nd plural
|
cünübünüze
|
cünüplerinize
|
| 3rd plural
|
cünüplerine
|
cünüplerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübümde
|
cünüplerimde
|
| 2nd singular
|
cünübünde
|
cünüplerinde
|
| 3rd singular
|
cünübünde
|
cünüplerinde
|
| 1st plural
|
cünübümüzde
|
cünüplerimizde
|
| 2nd plural
|
cünübünüzde
|
cünüplerinizde
|
| 3rd plural
|
cünüplerinde
|
cünüplerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübümden
|
cünüplerimden
|
| 2nd singular
|
cünübünden
|
cünüplerinden
|
| 3rd singular
|
cünübünden
|
cünüplerinden
|
| 1st plural
|
cünübümüzden
|
cünüplerimizden
|
| 2nd plural
|
cünübünüzden
|
cünüplerinizden
|
| 3rd plural
|
cünüplerinden
|
cünüplerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübümün
|
cünüplerimin
|
| 2nd singular
|
cünübünün
|
cünüplerinin
|
| 3rd singular
|
cünübünün
|
cünüplerinin
|
| 1st plural
|
cünübümüzün
|
cünüplerimizin
|
| 2nd plural
|
cünübünüzün
|
cünüplerinizin
|
| 3rd plural
|
cünüplerinin
|
cünüplerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
cünübüm
|
cünüplerim
|
| 2nd singular
|
cünüpsün
|
cünüplersin
|
| 3rd singular
|
cünüp
cünüptür
|
cünüpler
cünüplerdir
|
| 1st plural
|
cünübüz
|
cünüpleriz
|
| 2nd plural
|
cünüpsünüz
|
cünüplersiniz
|
| 3rd plural
|
cünüpler
|
cünüplerdir
|
|
Adjective
cünüp
- (Islam, sex) someone who hasn't purified themselves through a special abdest after engaging in a sexual activity
Cünüp hâlde gezme, gusül abdesti al.- Don't stay impure, ablute with ghusl.
References