całkowalność
Polish
Etymology
From całkowalny + -ość.[1] First attested in 1824.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /t͡saw.kɔˈval.nɔɕt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: cał‧ko‧wal‧ność
Noun
całkowalność f
Declension
Declension of całkowalność
| singular | |
|---|---|
| nominative | całkowalność |
| genitive | całkowalności |
| dative | całkowalności |
| accusative | całkowalność |
| instrumental | całkowalnością |
| locative | całkowalności |
| vocative | całkowalności |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “całkowalność”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ François Lacroix Silvestre (1824) Traktat początkowy rachunku różniczkowego i całkowego (in Polish), page 430
Further reading
- całkowalność in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “całkowalność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 253
- całkowalność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego