całkowo

Polish

Etymology

From całkowy +‎ -o. First attested in 1845.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡sawˈkɔ.vɔ/
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: cał‧ko‧wo

Adverb

całkowo (not comparable)

  1. (mathematics, rare) integrally (in a way related to integration)

References

  1. ^ Karl Salomo Zachariä von Lingenthal (1845) Wykład prawa cywilnego francuzkiego (in Polish), volume 1, page 101

Further reading

  • całkowo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego