całuśny

Polish

Etymology

From całus +‎ -ny. First attested in 1997.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡saˈwuɕ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɕnɘ
  • Syllabification: ca‧łuś‧ny

Adjective

całuśny (not comparable, no derived adverb)

  1. (colloquial) kissy (liking to kiss; tending to kiss)

Declension

Declension of całuśny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative całuśny całuśna całuśne całuśni całuśne
genitive całuśnego całuśnej całuśnego całuśnych
dative całuśnemu całuśnej całuśnemu całuśnym
accusative całuśnego całuśny całuśną całuśne całuśnych całuśne
instrumental całuśnym całuśną całuśnym całuśnymi
locative całuśnym całuśnej całuśnym całuśnych

References

  1. ^ Krystyna Tittenbrun (1997) “całuśny”, in Duży słownik ortograficzny języka polskiego z zasadami pisowni (in Polish), Kastor, →ISBN, page 62

Further reading

  • całuśny in the Korpus Języka Polskiego PWN [PWN Corpus of the Polish Language]
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.