całun

See also: čalún

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech čalún. First attested in 1437.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡sʲaɫuːn/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡sʲaɫun/

Noun

całun m animacy unattested

  1. (attested in Lesser Poland) bed cover
    • 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228:
      Czalun syndon
      [Całun syndon]
    • 1456, Acta consistorii Lublinensis saeculi, volume II, Lublin:
      Czalun tectura lecti
      [Całun tectura lecti]
    • 1921 [1471], Kazimierz Tymieniecki, editor, Procesy twórcze formowania się społeczeństwa polskiego w wiekach średnich[1], page 281:
      Jacom ya... nye wzanl s skrzynye Jedwydzyney... czachla s kvnlerzem..., czalmra y posszczeley
      [Jakom ja... nie wziął z skrzynie Jedwidzinej... czachła z kunlerzem..., całuna i pościelej]
    • 1898-2024 [1495], Rocznik Krakowski[2], volume XVI, Krakow, page 63:
      Deka lecti simplex, item czalun stary
      [Deka lecti simplex, item całun stary]

Descendants

  • Polish: całun
  • Silesian: całōn

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish całun.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡sa.wun/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -awun
  • Syllabification: ca‧łun

Noun

całun m inan

  1. shroud, winding sheet (dress for the dead)

Declension

Further reading

  • całun in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • całun in Polish dictionaries at PWN