caballaricius
Latin
Etymology
From caballus (“horse”) + -āricius. Attested from 812 CE.[1]
Adjective
caballāricius (feminine caballāricia, neuter caballāricium); first/second-declension adjective (Early Medieval Latin)
- pertaining to a horse
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | caballāricius | caballāricia | caballāricium | caballāriciī | caballāriciae | caballāricia | |
| genitive | caballāriciī | caballāriciae | caballāriciī | caballāriciōrum | caballāriciārum | caballāriciōrum | |
| dative | caballāriciō | caballāriciae | caballāriciō | caballāriciīs | |||
| accusative | caballāricium | caballāriciam | caballāricium | caballāriciōs | caballāriciās | caballāricia | |
| ablative | caballāriciō | caballāriciā | caballāriciō | caballāriciīs | |||
| vocative | caballāricie | caballāricia | caballāricium | caballāriciī | caballāriciae | caballāricia | |
Descendants
- Balkan Romance:
- Italo-Western Romance:
- Galician: Cabalariza (Place name)
- Italian: cavallereccio, Cavallereccia
- Old French: chevalerez
- Portuguese: cavalariço, cavalariça
- Spanish: caballerizo, caballeriza
- → Italian: cavallerizzo, cavallerizza
References
- ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “caballaricius”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 111