cachinnatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cachinnō
Participle
cachinnātus (feminine cachinnāta, neuter cachinnātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cachinnātus | cachinnāta | cachinnātum | cachinnātī | cachinnātae | cachinnāta | |
| genitive | cachinnātī | cachinnātae | cachinnātī | cachinnātōrum | cachinnātārum | cachinnātōrum | |
| dative | cachinnātō | cachinnātae | cachinnātō | cachinnātīs | |||
| accusative | cachinnātum | cachinnātam | cachinnātum | cachinnātōs | cachinnātās | cachinnāta | |
| ablative | cachinnātō | cachinnātā | cachinnātō | cachinnātīs | |||
| vocative | cachinnāte | cachinnāta | cachinnātum | cachinnātī | cachinnātae | cachinnāta | |