caecatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of caecō.

Participle

caecātus (feminine caecāta, neuter caecātum); first/second-declension participle

  1. blinded
  2. obscured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative caecātus caecāta caecātum caecātī caecātae caecāta
genitive caecātī caecātae caecātī caecātōrum caecātārum caecātōrum
dative caecātō caecātae caecātō caecātīs
accusative caecātum caecātam caecātum caecātōs caecātās caecāta
ablative caecātō caecātā caecātō caecātīs
vocative caecāte caecāta caecātum caecātī caecātae caecāta

Descendants

  • Italian: cecato
  • Neapolitan: cecato