caineirian

Welsh

Etymology

cain (fair, pretty) +‎ eirian (beautiful).[1]

Noun

caineirian m (uncountable)

  1. common twayblade (Neottia ovata, formerly Listera ovata)[1][2][3]
    Synonyms: dwyddalen, gefell-lys, caineirian gefell-lys

Hypernyms

Derived terms

  • caineirian bach (lesser twayblade)
  • caineirian nydd-dro, caineirian nydd-droedig, caineirian troellog (autumn lady's-tresses)
  • caineirian yr ednogyn (fly orchid)

Mutation

Mutated forms of caineirian
radical soft nasal aspirate
caineirian gaineirian nghaineirian chaineirian

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. 1.0 1.1 R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “caineirian”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies
  2. ^ Cymdeithas Edward Llwyd (2003) Planhigion Blodeuol, Conwydd a Rhedyn [Flowering Plants, Conifers and Ferns] (Cyfres Enwau Creaduriaid a Planhigion; 2)‎[1] (in Welsh), Llanrwst: Gwasg Carreg Gwalch, →ISBN, page 85[2]
  3. ^ Griffiths, Bruce, Glyn Jones, Dafydd (1995) Geiriadur yr Academi: The Welsh Academy English–Welsh Dictionary[3], Cardiff: University of Wales Press, →ISBN