caio
See also: Caio
Galician
Verb
caio
- first-person singular present indicative of caer
Latin
Etymology
From caia + -ō, from *kaidjā, ultimately from Proto-Indo-European *kh₂eyd-. Related to caedō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkaj.joː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkaː.jo]
Verb
caiō (present infinitive caiāre, perfect active caiāvī, supine caiātum); first conjugation
- to beat
Conjugation
Conjugation of caiō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | caiō | caiās | caiat | caiāmus | caiātis | caiant | ||||||
| imperfect | caiābam | caiābās | caiābat | caiābāmus | caiābātis | caiābant | |||||||
| future | caiābō | caiābis | caiābit | caiābimus | caiābitis | caiābunt | |||||||
| perfect | caiāvī | caiāvistī | caiāvit | caiāvimus | caiāvistis | caiāvērunt, caiāvēre | |||||||
| pluperfect | caiāveram | caiāverās | caiāverat | caiāverāmus | caiāverātis | caiāverant | |||||||
| future perfect | caiāverō | caiāveris | caiāverit | caiāverimus | caiāveritis | caiāverint | |||||||
| passive | present | caior | caiāris, caiāre |
caiātur | caiāmur | caiāminī | caiantur | ||||||
| imperfect | caiābar | caiābāris, caiābāre |
caiābātur | caiābāmur | caiābāminī | caiābantur | |||||||
| future | caiābor | caiāberis, caiābere |
caiābitur | caiābimur | caiābiminī | caiābuntur | |||||||
| perfect | caiātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | caiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | caiātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | caiem | caiēs | caiet | caiēmus | caiētis | caient | ||||||
| imperfect | caiārem | caiārēs | caiāret | caiārēmus | caiārētis | caiārent | |||||||
| perfect | caiāverim | caiāverīs | caiāverit | caiāverīmus | caiāverītis | caiāverint | |||||||
| pluperfect | caiāvissem | caiāvissēs | caiāvisset | caiāvissēmus | caiāvissētis | caiāvissent | |||||||
| passive | present | caier | caiēris, caiēre |
caiētur | caiēmur | caiēminī | caientur | ||||||
| imperfect | caiārer | caiārēris, caiārēre |
caiārētur | caiārēmur | caiārēminī | caiārentur | |||||||
| perfect | caiātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | caiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | caiā | — | — | caiāte | — | ||||||
| future | — | caiātō | caiātō | — | caiātōte | caiantō | |||||||
| passive | present | — | caiāre | — | — | caiāminī | — | ||||||
| future | — | caiātor | caiātor | — | — | caiantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | caiāre | caiārī | caiāns | — | |||||||||
| future | caiātūrum esse | caiātum īrī | caiātūrus | caiandus | |||||||||
| perfect | caiāvisse | caiātum esse | — | caiātus | |||||||||
| future perfect | — | caiātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | caiātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| caiandī | caiandō | caiandum | caiandō | caiātum | caiātū | ||||||||
References
- “caio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈkaj.u/ [ˈkaɪ̯.u]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈkaj.o/ [ˈkaɪ̯.o]
- (Portugal) IPA(key): /ˈkaj.u/
- Homophone: Caio
- Rhymes: -aju
- Hyphenation: cai‧o
Verb
caio