calfaciens
Latin
Etymology
Present participle of calfaciō
Participle
calfaciēns (genitive calfacientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | calfaciēns | calfacientēs | calfacientia | ||
| genitive | calfacientis | calfacientium | |||
| dative | calfacientī | calfacientibus | |||
| accusative | calfacientem | calfaciēns | calfacientēs calfacientīs |
calfacientia | |
| ablative | calfaciente calfacientī1 |
calfacientibus | |||
| vocative | calfaciēns | calfacientēs | calfacientia | ||
1When used purely as an adjective.