calificativ
Romanian
Etymology
Borrowed from French qualificatif. By surface analysis, califica + -tiv.
Noun
calificativ n (plural calificativi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | calificativ | calificativul | calificativi | calificativile | |
| genitive-dative | calificativ | calificativului | calificativi | calificativilor | |
| vocative | calificativule | calificativilor | |||