calusieńki

Polish

Etymology

From caluśki +‎ -enki. First attested in 1653.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡sa.luˈɕɛɲ.ki/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲki
  • Syllabification: ca‧lu‧sień‧ki

Adjective

calusieńki (not comparable, derived adverb calusieńko)

  1. diminutive of cały

Declension

Declension of calusieńki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative calusieńki calusieńka calusieńkie calusieńcy calusieńkie
genitive calusieńkiego calusieńkiej calusieńkiego calusieńkich
dative calusieńkiemu calusieńkiej calusieńkiemu calusieńkim
accusative calusieńkiego calusieńki calusieńką calusieńkie calusieńkich calusieńkie
instrumental calusieńkim calusieńką calusieńkim calusieńkimi
locative calusieńkim calusieńkiej calusieńkim calusieńkich

References

  1. ^ Jan Białobłocki (1653) Odmiana postánowienia Sfery niestáteczney, kozackiey, z wrzusseniem pokoiu od Mieśiącá Styczniá, 1650. áż do Wrześniá, 1651. widziána y z dokończeniem wieku nieodmienney pámięći ... Jeremiego Michała Korybuta Wiśniowieckiego, etc. (in Polish), page 49

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.