caminarius
Latin
Etymology
From camīnus (“fireplace”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ka.miːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ka.miˈnaː.ri.us]
Noun
camīnārius m (genitive camīnāriī or camīnārī); second declension
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | camīnārius | camīnāria | camīnārium | camīnāriī | camīnāriae | camīnāria | |
| genitive | camīnāriī | camīnāriae | camīnāriī | camīnāriōrum | camīnāriārum | camīnāriōrum | |
| dative | camīnāriō | camīnāriae | camīnāriō | camīnāriīs | |||
| accusative | camīnārium | camīnāriam | camīnārium | camīnāriōs | camīnāriās | camīnāria | |
| ablative | camīnāriō | camīnāriā | camīnāriō | camīnāriīs | |||
| vocative | camīnārie | camīnāria | camīnārium | camīnāriī | camīnāriae | camīnāria | |