campaneus
Latin
Alternative forms
Etymology
Adjective
campāneus (feminine campānea, neuter campāneum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) of or pertaining to the fields
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | campāneus | campānea | campāneum | campāneī | campāneae | campānea | |
| genitive | campāneī | campāneae | campāneī | campāneōrum | campāneārum | campāneōrum | |
| dative | campāneō | campāneae | campāneō | campāneīs | |||
| accusative | campāneum | campāneam | campāneum | campāneōs | campāneās | campānea | |
| ablative | campāneō | campāneā | campāneō | campāneīs | |||
| vocative | campānee | campānea | campāneum | campāneī | campāneae | campānea | |