cancil
Galician
Alternative forms
- chancil, quencil
Etymology
From a substrate term *cambica (etymon of canga), derived with the Latin suffix -īle: *cambicīle; from Proto-Celtic *kambos (“twisted, crooked”),[1] from Proto-Indo-European *(s)kh₂emb- (“to bend, curve”). Cognate with Portuguese canzil.
Pronunciation
- IPA(key): /kanˈθil/, (western) /kanˈsil/
Noun
cancil m (plural cancís)
Related terms
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “cancil”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “cancil”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “cancil”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “canga”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos