cantionalis
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kan.ti.oːˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kan.t̪͡s̪i.oˈnaː.lis]
Noun
cantiōnālis (neuter cantiōnāle); third-declension two-termination adjective
- (Medieval Latin) related to singing
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | cantiōnālis | cantiōnāle | cantiōnālēs | cantiōnālia | |
| genitive | cantiōnālis | cantiōnālium | |||
| dative | cantiōnālī | cantiōnālibus | |||
| accusative | cantiōnālem | cantiōnāle | cantiōnālēs cantiōnālīs |
cantiōnālia | |
| ablative | cantiōnālī | cantiōnālibus | |||
| vocative | cantiōnālis | cantiōnāle | cantiōnālēs | cantiōnālia | |
Derived terms
- cantiōnāle