caomhnaigh
Irish
Etymology 1
From Old Irish cáemnaid, from cáemna (“protecting, keeping”).
Verb
caomhnaigh (present analytic caomhnaíonn, future analytic caomhnóidh, verbal noun caomhnú, past participle caomhnaithe)
Conjugation
conjugation of caomhnaigh (second conjugation)
| verbal noun | caomhnú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | caomhnaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | caomhnaím | caomhnaíonn tú; caomhnaír† |
caomhnaíonn sé, sí | caomhnaímid; caomhnaíonn muid |
caomhnaíonn sibh | caomhnaíonn siad; caomhnaíd† |
a chaomhnaíonn; a chaomhnaíos / a gcaomhnaíonn* |
caomhnaítear |
| past | chaomhnaigh mé; chaomhnaíos | chaomhnaigh tú; chaomhnaís | chaomhnaigh sé, sí | chaomhnaíomar; chaomhnaigh muid | chaomhnaigh sibh; chaomhnaíobhair | chaomhnaigh siad; chaomhnaíodar | a chaomhnaigh / ar chaomhnaigh* |
caomhnaíodh |
| past habitual | chaomhnaínn / gcaomhnaínn‡‡ | chaomhnaíteá / gcaomhnaíteᇇ | chaomhnaíodh sé, sí / gcaomhnaíodh sé, s퇇 | chaomhnaímis; chaomhnaíodh muid / gcaomhnaímis‡‡; gcaomhnaíodh muid‡‡ | chaomhnaíodh sibh / gcaomhnaíodh sibh‡‡ | chaomhnaídís; chaomhnaíodh siad / gcaomhnaídís‡‡; gcaomhnaíodh siad‡‡ | a chaomhnaíodh / a gcaomhnaíodh* |
chaomhnaítí / gcaomhnaít퇇 |
| future | caomhnóidh mé; caomhnód; caomhnóchaidh mé† |
caomhnóidh tú; caomhnóir†; caomhnóchaidh tú† |
caomhnóidh sé, sí; caomhnóchaidh sé, sí† |
caomhnóimid; caomhnóidh muid; caomhnóchaimid†; caomhnóchaidh muid† |
caomhnóidh sibh; caomhnóchaidh sibh† |
caomhnóidh siad; caomhnóid†; caomhnóchaidh siad† |
a chaomhnóidh; a chaomhnós; a chaomhnóchaidh†; a chaomhnóchas† / a gcaomhnóidh*; a gcaomhnóchaidh*† |
caomhnófar; caomhnóchar† |
| conditional | chaomhnóinn; chaomhnóchainn† / gcaomhnóinn‡‡; gcaomhnóchainn†‡‡ | chaomhnófá; chaomhnóchthᆠ/ gcaomhnófᇇ; gcaomhnóchthᆇ‡ | chaomhnódh sé, sí; chaomhnóchadh sé, sí† / gcaomhnódh sé, s퇇; gcaomhnóchadh sé, s톇‡ | chaomhnóimis; chaomhnódh muid; chaomhnóchaimis†; chaomhnóchadh muid† / gcaomhnóimis‡‡; gcaomhnódh muid‡‡; gcaomhnóchaimis†‡‡; gcaomhnóchadh muid†‡‡ | chaomhnódh sibh; chaomhnóchadh sibh† / gcaomhnódh sibh‡‡; gcaomhnóchadh sibh†‡‡ | chaomhnóidís; chaomhnódh siad; chaomhnóchadh siad† / gcaomhnóidís‡‡; gcaomhnódh siad‡‡; gcaomhnóchadh siad†‡‡ | a chaomhnódh; a chaomhnóchadh† / a gcaomhnódh*; a gcaomhnóchadh*† |
chaomhnófaí; chaomhnóchthaí† / gcaomhnófa퇇; gcaomhnóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go gcaomhnaí mé; go gcaomhnaíod† |
go gcaomhnaí tú; go gcaomhnaír† |
go gcaomhnaí sé, sí | go gcaomhnaímid; go gcaomhnaí muid |
go gcaomhnaí sibh | go gcaomhnaí siad; go gcaomhnaíd† |
— | go gcaomhnaítear |
| past | dá gcaomhnaínn | dá gcaomhnaíteá | dá gcaomhnaíodh sé, sí | dá gcaomhnaímis; dá gcaomhnaíodh muid |
dá gcaomhnaíodh sibh | dá gcaomhnaídís; dá gcaomhnaíodh siad |
— | dá gcaomhnaítí |
| imperative | ||||||||
| – | caomhnaím | caomhnaigh | caomhnaíodh sé, sí | caomhnaímis | caomhnaígí; caomhnaídh† |
caomhnaídís | — | caomhnaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
caomhnaigh
- inflection of caomhnach:
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| caomhnaigh | chaomhnaigh | gcaomhnaigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “caomhnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “caomhnaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “caomhnaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “cáemnaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language