capellaen
Middle Dutch
Etymology
Borrowed from Medieval Latin cappellānus.
Noun
cāpellāen m
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cāpellāen | cāpellāne |
| accusative | cāpellāen | cāpellāne |
| genitive | cāpellāens | cāpellāne |
| dative | cāpellāne | cāpellānen |
Descendants
- Dutch: kapelaan
Further reading
- “capellaen”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “capellaen”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN