Romanian
Etymology
Borrowed from French carabine.
Noun
carabină f (plural carabine)
- rifle
Declension
Declension of carabină
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
carabină
|
carabina
|
carabine
|
carabinele
|
| genitive-dative
|
carabine
|
carabinei
|
carabine
|
carabinelor
|
| vocative
|
carabină, carabino
|
carabinelor
|