carlmann
Old English
Etymology
From carl (“freeman, man, male”) + mann (“person”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑrlˌmɑnn/, [ˈkɑrˠlˌmɑn]
Noun
carlmann m
Declension
Strong consonant stem:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | carlmann | carlmenn |
accusative | carlmann | carlmenn |
genitive | carlmannes | carlmanna |
dative | carlmenn | carlmannum |