carminabundus

Latin

Etymology

From carminō (create verse, versify) +‎ -bundus.

Pronunciation

Adjective

carminābundus (feminine carminābunda, neuter carminābundum); first/second-declension adjective

  1. versifying

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative carminābundus carminābunda carminābundum carminābundī carminābundae carminābunda
genitive carminābundī carminābundae carminābundī carminābundōrum carminābundārum carminābundōrum
dative carminābundō carminābundae carminābundō carminābundīs
accusative carminābundum carminābundam carminābundum carminābundōs carminābundās carminābunda
ablative carminābundō carminābundā carminābundō carminābundīs
vocative carminābunde carminābunda carminābundum carminābundī carminābundae carminābunda

References