casalivus
Latin
Etymology
Adjective
casalīvus (feminine casalīva, neuter casalīvum); first/second-declension adjective (Medieval Latin)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | casalīvus | casalīva | casalīvum | casalīvī | casalīvae | casalīva | |
| genitive | casalīvī | casalīvae | casalīvī | casalīvōrum | casalīvārum | casalīvōrum | |
| dative | casalīvō | casalīvae | casalīvō | casalīvīs | |||
| accusative | casalīvum | casalīvam | casalīvum | casalīvōs | casalīvās | casalīva | |
| ablative | casalīvō | casalīvā | casalīvō | casalīvīs | |||
| vocative | casalīve | casalīva | casalīvum | casalīvī | casalīvae | casalīva | |
References
- "casalivus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)