casanicus
Latin
Etymology
From casa (“hut, cottage”) + -icus (“-ic”, adjective-forming derivational suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kaˈsaː.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kaˈs̬aː.ni.kus]
Adjective
casānicus (feminine casānica, neuter casānicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | casānicus | casānica | casānicum | casānicī | casānicae | casānica | |
| genitive | casānicī | casānicae | casānicī | casānicōrum | casānicārum | casānicōrum | |
| dative | casānicō | casānicae | casānicō | casānicīs | |||
| accusative | casānicum | casānicam | casānicum | casānicōs | casānicās | casānica | |
| ablative | casānicō | casānicā | casānicō | casānicīs | |||
| vocative | casānice | casānica | casānicum | casānicī | casānicae | casānica | |
References
- casanicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.