castanarius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kas.taˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kas.t̪aˈnaː.ri.us]
Noun
castanārius m (genitive castanāriī or castanārī); second declension
- alternative spelling of castaneārius
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | castanārius | castanāriī |
| genitive | castanāriī castanārī1 |
castanāriōrum |
| dative | castanāriō | castanāriīs |
| accusative | castanārium | castanāriōs |
| ablative | castanāriō | castanāriīs |
| vocative | castanārie | castanāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “castanearius, castanarius”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 152/2
- http://www.koeblergerhard.de/: [1]